2015, നവംബർ 4, ബുധനാഴ്‌ച

അയാൾ വരും

അങ്ങനെ ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു 
എൻറെ ജീവിതത്തിൽ 
ഒരദ്ധ്യാപകന് പകരക്കാരനായിരുന്ന കാലം 
കാലം നമ്മെ പല വേഷങ്ങൾ കെട്ടിക്കും 
കെട്ടുന്ന വേഷങ്ങൾ ആടാം ; ആടാതിരിക്കാം 
അത് നമ്മുടെ ഇഷ്ടം 
അതുമൊരു കാലം 
കെട്ടിയ വേഷം എന്നെ മറന്നാടുമ്പോൾ 
അവരെന്നെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു 
ഇത് നിൻറെ വേഷമല്ല; നീ വെറും പകരക്കാരൻ 
അപ്പോൾ എൻറെ മുന്നിലുയർന്ന ചോദ്യത്തിൽ 
ഞാനൊരു നിമിഷം പതറിപ്പോയി 
എൻറെത് ഫലശൂന്യമായ ആട്ടമാണെന്ന്  
ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു 
അടുത്ത നിമിഷം ഞാൻ സ്വയം എന്നെ വീണ്ടെടുത്തു 
കെട്ടുന്ന വേഷം ആടേണ്ടതുണ്ട് 
അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപും 
ഞാനിതേ വേഷം കെട്ടിയാടിയിട്ടുണ്ട് 
അന്ന് ഞാൻ വെറുമൊരു പകരക്കാരനാണെന്ന് 
ആരുമെന്നെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചില്ല 
ഓർമ്മിപ്പിക്കാൻ 
അവർക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു 
സമയമാണ് 
നിങ്ങളെ നിസ്സാരനാക്കുന്നതും 
രാജാവാക്കുന്നതും 
അന്ന് ഫൈനൽ എക്സാം വരെ 
ഞാനായിരുന്നു നടൻ 
ഇന്ന് 
പഞ്ചായത്ത് തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ 
മത്സരിക്കാൻ പോയ അദ്ധ്യാപകൻ 
വരും വരെ മാത്രം 
അഭിനയിക്കേണ്ട വെറും നടൻ 
ആദ്യം അവർ എല്ലാ സഹകരണവും വാഗ്ദാനം ചെയ്തു 
ഞാനത് വിശ്വസിച്ചു 
കമ്പ്യൂട്ടർ ഉണ്ട് ; പ്രോജെക്ടർ ഉണ്ട് ; നെറ്റ് ഉണ്ട് 
പറഞ്ഞാൽ മതി 
എല്ലാം ഓ കെ 
ഞാൻ പറഞ്ഞു 
"എന്താ ചെയ്ക ? താക്കോലില്ല "
താക്കോൽ വന്നപ്പോൾ പ്രോജെക്ടർ ഇല്ല 
പ്രോജെക്ടർ വേണ്ട ; കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീനിൽ കാട്ടിയാൽ മതി 
എന്നായപ്പോൾ നെറ്റ് ഇല്ല 
നെറ്റ് ഉണ്ടെന്നായപ്പോൾ 
"ആ സാർ രണ്ടു ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ വരും ;
  പിന്നെന്തിനാ നിങ്ങൾ അതൊക്കെ കാണിക്കാൻ പോകുന്നെ?"
സംഗതി ശരിയാണ് ; തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തോറ്റ് 
ചമ്മിയ മുഖവുമായി അയാൾ 
രണ്ട ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വരും 
അത് വരെ വെറുതെ ക്ലാസിൽ നിന്ന് 
പുസ്തകം വായിച്ചിട്ട് 
ഇറങ്ങിപ്പോന്നാൽ പോരെ ?
അങ്ങനെ സഹകരണം ഭേഷായി അവസാനിച്ചു 
അവസാനിച്ച സഹകരണത്തിൻറെ 
ബാക്കി പത്രം കുറിക്കാൻ 
പന്ത്രണ്ടു മണിക്ക് 
ഞാൻ കള്ള് ഷാപ്പിലേക്ക് നടന്നു 
ബൈക്കിൽ പോകുന്നത് അപകടമാണ് 
ബൈക്ക് അകത്ത് കയറ്റി വെയ്ക്കാനാവില്ലല്ലോ 
പുറത്ത് ഇരുന്നാൽ 
ആളുകൾ കാണും 
അത് കൊണ്ട് ഉച്ചവെയിലത്ത് നടന്നു 
എനിക്ക് അവിടെ പരിചയക്കാരൊന്നുമില്ല 
നടന്നു ചെല്ലുന്ന എന്നെ ആരെങ്കിലും തിരിച്ചറിയാൻ 
സാദ്ധ്യതയുമില്ല 
അങ്ങനെ നടക്കുമ്പോൾ 
കലുങ്കിന്മേൽ ഒരു ചരക്ക് 
പ്രഥമാനുരാഗം 
പ്രഥമദൃഷ്ട്യാനുരാഗം  
എന്നൊക്കെ പറയുകയില്ലേ ?
അത് തന്നെ സംഗതി 
എന്നാ ചരക്കാ !
കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി 
ഞാനടുത്തു കൂടി 
"ഇവിടെങ്ങും ഷാപ്പില്ലേ ?"
അവനെനിക്ക് ഷാപ്പിലേക്കുള്ള വഴി പറഞ്ഞു തന്നു 
ഞാനവനെ വിളിച്ചു 
വേണ്ടെന്ന് അവൻ 
വേണ്ടെങ്കിൽ കള്ള് കുടിക്കേണ്ട ; കപ്പയും കറിയും 
കഴിച്ചാൽ മതിയെന്ന് ഞാൻ 
ആശാൻ വിശന്നിരിക്കയാണെന്ന്  
കണ്ടാലറിയാം 
ഇത്ര നല്ലൊരു ചരക്കിനെ 
വഴിയിലുപേക്ഷിച്ചു പോകാനെനിക്കൊരു മടി 
അവനെ കയ്യില പിടിച്ചു വലിച്ചും 
പ്രലോഭിപ്പിച്ചും 
ഞാൻ ഷാപ്പിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി 
വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞവനാണ്  
ആദ്യ ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കിയത് 
ഷാപ്പിലെ സമയത്തിനു ദൈർഘ്യം കുറവാണ് 
സ്കൂളിൽ അരമണിക്കൂർ എന്നത് വളരെ ഏറെ സമയമുണ്ട് 
എന്നാൽ ഷാപ്പിൽ അരമണിക്കൂർ എന്നത് വളരെ കുറച്ച് സമയമേ ഉള്ളൂ 
ഷാപ്പിൽ ഒരു ഗ്ലാസ് വെറുതെ മടമടാ കുടിക്കാൻ 
അരമണിക്കൂർ സമയം 
സ്കൂളിൽ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം കുടിക്കാൻ 
അഞ്ച് സെക്കണ്ട് മാത്രം മതി 
ഷാപ്പിനു പുറത്തെ അഞ്ച് സെക്കണ്ട് എന്നത് 
ഷാപ്പിനകത്തെ അരമണിക്കൂർ 
ഷാപ്പിനകത്ത് ഇരുപത് സെക്കണ്ട് ചിലവിട്ടാൽ 
ഷാപ്പിനു പുറത്തെത്തുമ്പോൾ 
മണിക്കൂർ രണ്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കും 
മനസ്സിലായല്ലോ 
ഞങ്ങൾ ഇരുപത് സെക്കണ്ട് ഷാപ്പിലിരുന്നു 
ഓരോ കുപ്പി കള്ള് 
ഓരോ കപ്പ 
ഓരോ താറാവ് 
രൂപ നൂറ്റി മുപ്പത് മാത്രം 
ഞാൻ പണം കൊടുത്തു 
ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങി 
മണി രണ്ട് 
അവൻ കലുങ്കിന്മേൽ ലാണ്ട് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി 
ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല 
അതിനല്ലല്ലോ ഞാനവനെ അവിടെനിന്നും പൊക്കിയെടുത്ത് 
കൊണ്ട് പോയി കള്ളും കപ്പയും വാങ്ങി കൊടുത്തത് 
"നിങ്ങള് പോ ; ഞാനിനി എങ്ങോട്ടും വരുന്നില്ല "
അവനെൻറെ പിടി വിടുവിക്കാൻ നോക്കി 
എങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് പോകണമെന്ന് 
എനിക്കൊരു പിടിയുമില്ല 
കലുങ്കിനുള്ളിൽ കയറാം 
പരിസരത്ത് ആരെയും കാണാനില്ല 
അതിനകത്ത് ഒരസൌകര്യമാണ് 
മാത്രമല്ല , ആരെങ്കിലും വരാം 
അവൻറെ വീട്ടിൽ ആരുണ്ടെന്ന് ചോദിച്ചു 
രണ്ടാനമ്മയും അവരുടെ തള്ളയും 
അവനെ കണ്ടാൽ തെറിവിളിക്കാനാരംഭിക്കും 
അതാണ്‌ അവൻ വീട്ടിൽ പോകാതെ 
കലുങ്കിന്മേൽ വസിക്കുന്നത് 
വീടും പറമ്പും അവൻറെ അമ്മയുടെതാണ് 
അത് അവരുടെ മരണത്തോടെ 
അവൻറെ പേരിലായി 
അതവൻ രണ്ടാനമ്മയുടെ പേരിൽ 
എഴുതി കൊടുക്കണം 
അതാണാവശ്യം 
അതവൻ കൊടുക്കില്ല 
അതിനാണ് തെറിവിളി 
ഞാനും പറഞ്ഞു :"ഒരു കാരണ വശാലും എഴുതി കൊടുക്കരുത് "
"ഇല്ല " അവൻ പറഞ്ഞു 
ഐക്യമുന്നണിയും തീട്ടപെരിങ്ങാലവും വളർന്ന് 
കാടുപിടിച്ച് കിടന്ന ഒരിടത്തേക്ക് 
പ്രതീക്ഷയോടെ അവനോടൊപ്പം ചെന്നു 
അസഹനീയ ദുർ ഗന്ധം 
നോക്കിയപ്പോൾ മനുഷ്യ മലം 
അങ്ങനെ അവിടെനിന്നും ദൈവം ഞങ്ങളെ കുടിയിറക്കി 
മണി രണ്ടേ മുക്കാൽ 
വല്ലതും നടക്കുമോ ?
അതോ , നായ നടന്നത് പോലെയാകുമോ ?
ചെന്നെത്തിയത് അടിവാരത്തിലാണ് 
വയൽ 
വയലിൽ വരമ്പ് പിടിച്ച് കൊടികൃഷി 
കൊടിവരമ്പിലെക്ക് 
അവനോടൊപ്പം കയറി 
"വരമ്പിൽ കേറുന്നത് കണ്ടാൽ അവർ ചീത്ത വിളിക്കും "
അവനെന്നെ ഓർമ്മ പെടുത്തി 
ഇന്ന് ചന്ത ദിവസമാണ് 
ഇന്നലെ വെറ്റ നുള്ളി അടുക്കി കെട്ടി 
ഇന്ന് രാവിലെ ചന്തയ്ക്ക് പോയി 
കിട്ടിയ കാശിനു അൽപ്പം മോന്തി 
വന്നു കിടന്നുറക്കമായിരിക്കും
പിന്നെന്ത് പേടിക്കാൻ ?
വരമ്പിൽ കയറി 
വെറ്റക്കൊടികളുടെ മറവിൽ 
അവൻറെ മുണ്ടഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് 
അവനു ബോധം വീണത് 
"ആരേലും കാണും " അവൻ തപ്പിപ്പിടിച്ചു 
'ഒരു കുപ്പി അവനൊന്നുമായില്ല ; ഒരു കുപ്പി കൂടി കുടിപ്പിക്കെണ്ടതായിരുന്നു '
ഞാൻ വിചാരിച്ചു 
ഇനിയിപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യാനാണ് 
ഇവാൻ ബഹളം വെച്ചാൽ ആരെങ്കിലും    
ശ്രദ്ധിചെന്നിരിക്കും 
അവൻ ബഹളം വെച്ചില്ല 
അവൻ തന്നെ തുണിയഴിച്ച് ഒരീറയിലിട്ടു
ഞാനവൻറെ നഗ്നതയിലൂടെ നീന്തിത്തുടിച്ചു   
അവൻറെ ചുണ്ടുകളിലൂടെ 
അവൻറെ മുലകളിലൂടെ 
അവൻറെ തുടകളിലൂടെ 
ഓ 
എണ്ണയും സോപ്പും 
ജെല്ലും 
ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല 
ഇതൊന്നുമില്ലാതെയും 
കേറുമെന്ന് 
എനിക്കിന്ന് മനസ്സിലായി 
"ആദ്യമായിട്ടാ "
അവൻ പറഞ്ഞു 
"ഇത്ര നോവും എന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ "
അവൻ തുടർന്നു 
"ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ലായിരുന്നു "
"പലരും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ;
ചിലർ നിർബന്ധിച്ചിട്ടുണ്ട് ;
ഞാൻ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല "
"ചേട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോ --
എനിക്കെന്തോ --
എതിർക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ;
ഇപ്പൊ തോന്നുന്നു ,
വേണ്ടായിരുന്നെന്ന് "
"നാളെ കാണണം , ആ കലുങ്കിനടുത്ത് ഞാൻ വരും"
ഞാൻ പറഞ്ഞു 
"കാണാം , പക്ഷെ സമ്മതിക്കത്തില്ല "
അവൻ പറഞ്ഞു 
മണി നാല് 
സ്കൂളിൽ പറഞ്ഞിട്ടല്ല പോന്നത് 
അവരെന്ത് കരുതുമോ , ആവോ ?!



അടുത്ത ദിവസം ചെന്നപ്പോൾ 
നെറ്റും കമ്പ്യൂട്ടറും പ്രോജെക്ടറും റെഡി 
(അവർ കരുതിയത് ഞാൻ പിണങ്ങി പോയതാണെന്നാണ് )


അവൻ , ജോസ് , വളരെക്കാലം 
എൻറെ സുഹൃത്തായിരുന്നു 
മധുരിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ച ജോസ് 
മറ്റാരും തൊട്ടിട്ടില്ലാത്ത ജോസ് 





അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ