2015, ജൂൺ 23, ചൊവ്വാഴ്ച

അവൻ

ഇന്നു രാത്രി ഏഴരയോടെ കടപ്പുറത്ത് നിന്നും തിരികെ പോരവേ
ഞാനവനെ കണ്ടു
അവൻ വേഗത്തിൽ നടക്കുകയായിരുന്നു
അവൻ , എനിക്കവനെ മറക്കാൻ കഴിയുമോ ?
പാലം കയറി ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ അവനോടൊപ്പം എത്തി
ഞാനവന്റെ തോളത്ത് കയ്യിട്ടു
അവൻ തല ചരിച്ചു നോക്കി
ഞങ്ങൾ നടന്നു
എനിക്കറിയാം , അവൻ വായന ശാലയുടെ പിന്നിലൂടെയുള്ള വഴിയിലൂടെ
നടന്നു പോകും
അവിടെ അനേകം ചെറുവീടുകൾ
അവയ്കിടയിലൂടെ ഒരു വഴി
കുറെ ചെന്ന് കഴിയുമ്പോൾ വഴി വലതു വശം തിരിയും
ആ തിരിവിൽ ഇടതു കാണുന്ന വീട്
അതാണവന്റെ വീട്
ഒരു വല്യമ്മ
അവന്റെ അമ്മ
ഒരു ചേച്ചി , മുപ്പതിലെത്തിയിട്ടും അവിവാഹിതയായ ചേച്ചി
സുന്ദരിയാണ്, പ്ലസ് ടൂ പാസായിട്ടുണ്ട്‌
പിന്നീട് പഠിച്ചില്ല
ശീല ക്കേടുകൾ ഒന്നുമില്ല
സ്വർണ്ണവും പണവും ജോലിയും ഇല്ല
അത് കൊണ്ട് വീട്ടിൽ നില്ക്കുന്നു
രാവിലെ മൂന്നരയ്ക്ക് ട്യൂഷൻ തുടങ്ങും
എട്ടര വരെ
പിന്നീട് ഫ്രീയാണ്
നാൽപ്പത് കുട്ടികൾ ഉണ്ട്
പിന്നെയുള്ളത് അവനാണ്
അവനിപ്പോൾ മലയാള സാഹിത്യം പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ബി എ മലയാളം രണ്ടാം വർഷം
എനിക്കിവനെ വായന ശാലയുടെ അടുത്ത് വെച്ച് അടിച്ചു മാറ്റണം
വായന ശാലയുടെ പിന്നിൽ ഒരു ഹാൾ ഉണ്ട്
എന്റെ കയ്യിലുള്ള ഒരു താക്കോൽ കൊണ്ട് അത് തുറക്കാൻ പറ്റും
അവനെയും കൊണ്ട് ആ ഹാളിൽ പ്രവേശിക്കുക
അതാണ്‌ എന്റെ ലക്ഷ്യം




ഞങ്ങൾ ശത്രുതയിലാണ് തുടക്കമിട്ടത്
നല്ല സൂപ്പർ ചരക്ക്
അവനന്നു ബി എ  യ്ക്ക് ചേർന്നിട്ടെ ഉള്ളൂ
പല ദിവസം പിന്നാലെ നടന്നു
രാവിലെ വായന ശാലയിൽ പോയി ഇരിക്കും
അവൻ വരുമ്പോൾ അവന്റെ പിന്നാലെ പാലം വരെ നടന്നിട്ട്
ഇടതു തിരിഞ്ഞ് ഞാനെന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് പോകും
വൈകുന്നേരം നൗഷാദിന്റെ കടയില നിന്നും ഒരു ചായ കുടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ
അവൻ വരും
അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്ന് , അവന്റെ വേഡും പിന്നിട്ട്
രണ്ടു കിലോമീറ്റർ അധികം നടന്ന്
ഞാനെന്റെ താമസ സ്ഥലത്ത് എത്തും
അങ്ങനെ പല നാൾ നടന്ന്
ഒരു നാൾ അവനെ കണ്ടയുടനെ ചിരിച്ചു
അവനും ചിരിച്ചു
പിന്നെയൊരു നാൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി
ചായ കുടിക്കില്ല
വട തിന്നില്ല
അങ്ങനെ അവനോടൊപ്പം എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ
ഇല്ല , അവൻ ചായക്കടയിലേക്ക് വരില്ല
കൊടുത്താൽ വാങ്ങില്ല
വേണ്ടെന്നു പറയും
അങ്ങനെ കണ്ടാൽ ചിരിക്കും, സംസാരിക്കും എന്നതിനപ്പുറം
ഒന്നുമില്ല
കുറുക്കൻ കാളയുടെ പിന്നാലെ നടന്ന അവസ്ഥ
അറിയില്ലേ , ആ കഥ ?



കാമാവേശം പൂണ്ടൊരു കാള
കയ്യാലകൾ ഇടിച്ചു നിരത്തുന്നു
മുക്രയിടുന്നു
കിടന്നു ചാടുന്നു
അവന്റെ പിൻ കാലുകൾക്കിടയിൽ
ഒരു മുറ്റിയ മാംസ കഷ്ണം തൂങ്ങി കിടക്കുന്നു
ഏതു നിമിഷവും ആ മുറ്റിയ വലിയ മാംസക്കഷ്ണം
നിലത്ത് വീണേക്കാം
വീണാൽ ഉടൻ അതെടുത്തു കൊണ്ടോടാൻ കുറുക്കൻ
പിന്നാലെ നടപ്പായി



ഒരു മാസം കടന്നു പോയി
രണ്ടു മാസം കടന്നു പോയി
ഒരു പുരോഗതിയുമില്ല
വേണേൽ അവനെയോർത്ത് കൈപ്പിടിക്കാം എന്നല്ലാതെ
ഒരു പ്രയോജനവും ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ
ഒന്ന് രണ്ടു തവണ മനുവിനെ കളിച്ചപ്പോൾ
ലൈറ്റ് അണച്ചാണ് കളിച്ചത്
"എന്താ ലൈറ്റ് അണച്ചത്, ഇത് പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ "
എന്ന് മനു പറയുകയും ചെയ്തു
മനിവിനെയല്ല കളിച്ചത് , അവനെയായിരുന്നു
അത് ഞാൻ മനുവിനോട് പറഞ്ഞില്ല
ഓ, അങ്ങനെ കളിചാലൊന്നും ശരിയ്കുള്ള സുഖം കിട്ടില്ല
എനിക്കവനെ വേണം



അങ്ങനെയൊരു ദിവസം അവൻ വരാൻ വൈകി
ഞാൻ കാത്തു നിന്നു
അവൻ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവനോടൊപ്പം കൂടി
വായന ശാലയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ
-- ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേർ തനിച്ചാണ് ; വഴി വിജനമാണ് എന്നോർക്കണം --
ഞാനവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നിർത്തി
"ഇത് തുറക്കാം , അഞ്ചു മിനിറ്റ് ഇരുന്നിട്ട് പോകാം ", ഞാൻ പറഞ്ഞു
"ഇല്ലയില്ല , ഇപ്പോൾ തന്നെ ഏറെ ഇരുട്ടി . ഞാൻ പോകുകയാണ് ", അവൻ പറഞ്ഞു
"എനിക്ക് നിന്നെയൊന്നു കളിക്കണം ", ഞാൻ പറഞ്ഞു
അവന്റെ തോളത്തിരുന്ന എന്റെ കൈ അവൻ തട്ടിക്കളഞ്ഞു
അവൻ കുതറിയോടി
അല്പം അകലെ മാറി നിന്ന് അവനെന്നെ നോക്കി
അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും തീ പാറി
അസഭ്യപദങ്ങൾ പെരുമഴ പോലെ എന്റെ മേൽ പതിച്ചു
അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ സൗഹൃദം അവസാനിച്ചു




അവന്റെ വല്യമ്മ ആസ്പത്രിയിൽ ആയപ്പോൾ
ഞാൻ പലപ്പോഴും ആസ്പത്രിയിൽ അവരെ സന്ദർശിച്ചു
പണം നല്കി സഹായിച്ചു
അവൻ എന്നെ അറിയുന്ന ഭാവം കാട്ടിയില്ല
പണം ആറ്റിൽ കളഞ്ഞ പോലെയായി



കാളയുടെ പിന്നിൽ നിന്നും എന്നെങ്കിലും കുറുക്കൻ മാറുമോ?
ഞാനങ്ങനെ അവന്റെ വീടിനടുത്തു കൂടി പോകുമ്പോൾ
ഒരു ദിവസം വലിയ ബഹളം
ബ്ലേഡ് കുമാരനും സംഘവും ആണ്
ബ്ലേഡ് കുമാരന് പണവും പലിശയും ഉടൻ കിട്ടണം
അല്ലെങ്കിൽ വീടും സ്ഥലവും കുമാരന് കൊടുക്കണം
ഇല്ലെങ്കിൽ ബ്ലേഡ് കുമാരൻ പോവില്ല
ആസ്പത്രിയിൽ വെച്ച് എന്നോട് വാങ്ങിയ പണം തന്നിട്ടില്ല
കുറെയേറെ ആളുകൾ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്
അവരെ സഹായിക്കാൻ കഴിയുന്നവരും ഉണ്ട്
എല്ലാവരും കാഴ്ച കണ്ടു നില്ക്കുകയാണ്
ഞാനും കയറി ചെന്നു
അവന്റെയമ്മ ഓടിവന്നു കാൽക്കൽ വീണു
അവന്റെ ചേച്ചി ഒരിടത്ത് ഇരുന്നു കരയുന്നുണ്ട്
അവൻ ഒരു കോണിൽ പകച്ച് നിൽപ്പുണ്ട്
അവന്റെയമ്മയെയും ബ്ലേഡ് കുമാരനെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ വീടിനകത്ത് കയറി
കുമാരൻ കണക്കും  രേഖകളും കാട്ടി
അവന്റെയമ്മ എല്ലാം ശരിയാണെന്ന് സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞു
അവന്റെ വല്യമ്മ ആസ്പത്രിയിലായത് കാരണം
പലിശ അടവ് മുടങ്ങിയതാണ് ബഹളത്തിനു കാരണം
ബ്ലേഡ് കുമാരന് പലിശയേക്കാൾ
ആ വീടും പറമ്പും ആണ് നോട്ടം
ഒരു മാസത്തെ അവധി കുമാരൻ സമ്മതിച്ചു
ഒരു മാസം
ഒന്നുകിൽ പണവും പലിശയും
അല്ലെങ്കിൽ വീടും പറമ്പും
പിന്നെ , ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് , കുമാരൻ ഉത്ഘോഷിച്ചു
പലിശ വേണ്ട , വാങ്ങിയ പണം തന്നാൽ മതി
അല്ലെങ്കിൽ വീടും പറമ്പും
ബ്ലേഡ് കുമാരൻ വിജയിയായി ഇറങ്ങി പോയി
കാഴ്ച കാണാൻ വന്നവർ പിരിഞ്ഞു പോയി





ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു
ബ്ലേഡ് കുമാരന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട്
പണം തിരികെ നല്കി
പരസ്യമായി പറഞ്ഞ വാക്ക് കുമാരൻ മറന്നെന്നു തോന്നി
ഒത്തു തീർപ്പ്‌ ഒരു പേപ്പറിൽ എഴുതി കുമാരൻ ഒപ്പിട്ടത് കൊണ്ട്
കുമാരൻ കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ
രേഖകൾ തിരികെ നല്കി  



അടുത്ത ദിവസം അവൻ വായന ശാലയുടെ പിന്നിൽ
എന്നെയും കാത്ത് നിന്നു
അവന്റെ വീടുവരെ എന്നോടൊപ്പം അവൻ നടന്നു
ഞാനൊന്നും ചോദിച്ചില്ല ; അവനൊന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല
അവന്റെ വീടെത്തിയപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു :"കേറിക്കോട്ടെ "
"ഉം " , ഞാൻ പറഞ്ഞു
"ക്ഷമിക്കണം "
"എന്തിന് "
"അസഭ്യം പറഞ്ഞതിന് "
"നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇത്രയും രൂപ നിന്റമ്മയ്ക് കടം കൊടുത്തത് "
"അറിയാം "
"നിന്നെ എനിക്ക് വേണം "
അവനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല
"നിന്നെ എനിക്ക് കളിക്കണം "
"ഞാൻ വരാം ", അവൻ പറഞ്ഞു



അതൊക്കെ പഴയ കഥ
ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
അടുത്ത ദിവസം ഞാനവനോടൊപ്പം വായന ശാല വരെ നടന്നു
അവിടെ വെച്ച് ഞാനവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു :"വാ"
"ഇവിടെ വെച്ച് വേണ്ട . വീട്ടിൽ  പോകാം ", അവൻ പറഞ്ഞു
അന്ന് അവന്റെ വീട്ടിൽ അവൻ തനിച്ചേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ 
ഞങ്ങളുടെ ആദ്യ രാത്രി 
സിമ്പിൾ ആയിരുന്നു കാര്യങ്ങൾ 
അന്ന് വദന രതിയിൽ മാത്രമേ ഞങ്ങൾ ഏർപ്പെട്ടുള്ളൂ 
അവന്റേത് ഞാനെടുത്തു 
അത്ര മാത്രം 
അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ , എല്ലാം കഴിഞ്ഞു , ഒകെ ആയി എന്നാണവൻ കരുതിയത് 
അവനെ അത്ര മാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് 
അഥവാ, അവനെ അത്ര മാത്രം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നത് കൊണ്ട് 
ഞാൻ മറ്റൊന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടില്ല 
കഴിഞ്ഞ വർഷം ആറു പ്രാവശ്യം ഞങ്ങൾ സെക്സിൽ ഏർപ്പെട്ടു 
സിമ്പിൾ , ആര് പ്രാവശ്യം ഞാനവനെ സക്ക് ചെയ്തു ; അത്ര മാത്രം 



ഈ വർഷം ഞങ്ങളിത് ആദ്യമായാണ്‌ 
ഫിസ്റ്റിങ്ങ് ചെയ്യണം , റിമ്മിംഗ് ചെയ്യണം എന്നൊക്കെ കരുതിയാണ് 
ഞാനവന്റെ കൂടെ കൂടിയത് 
പക്ഷെ ഒന്നും നടന്നില്ല 
അവന്റെ വീടിനു പിന്നിലെ തൊടിയിൽ വെച്ചാകാം എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു 
ഞാൻ സമ്മതിച്ചു 
അവിടെ അവൻ പാൻസിന്റെ സിബ്ബ് തുറന്ന് 
അത് പുറത്തേക്ക് നീട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു 
ഞാനത് സക്ക് ചെയ്തു 
അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ , സിബ്ബ് വലിച്ചിട്ട് , അവൻ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി
ഞാനെന്റെ വാസ സ്ഥലത്തേക്ക് നടന്നു 



അവനെന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ദൗർബ്ബല്ല്യമാണ്
അവൻ അനുവദിക്കുന്നതിനപ്പുറം പോകാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല 


അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ