2015, ഒക്‌ടോബർ 4, ഞായറാഴ്‌ച

രാഹുൽ , അതായിരുന്നു അവൻറെ പേര്

എല്ലാം പറയാൻ നമ്മൾക്ക് കഴിയാറില്ല 
ചിലതൊക്കെ പറയാൻ 
നമ്മൾക്ക് ഒരുളുപ്പ് തോന്നും 
ഒരർത്ഥത്തിൽ പറയാതിരുന്നിട്ട് എന്താണ് ?
അതൊക്കെ ജീവിതത്തിൻറെ ഒരു ഭാഗമാണ് 




ഞാൻ ഡിഗ്രിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് 
വായിനോക്കി നടക്കുന്ന കാലം 
ഒരു ചെറുക്കനെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ജോലി കിട്ടി 
വളരെ സന്തോഷമായിരുന്നു 
ചെറുക്കൻ നല്ലോണം പഠിക്കും 
എന്നാണവൻറെ  അമ്മ പറഞ്ഞത് 
ഞാനതങ്ങു വിശ്വസിച്ചു 
അവൻറെ പിതാവ് ഗൾഫിൽ 
മാതാവും പുത്രനും മാത്രം 
വലിയൊരു പുതിയ ബംഗ്ലാവിൽ 
മാതാവും വാല്യക്കാരിയും 
താഴത്തെ നിലയിൽ 
പുത്രൻ മുകളിലത്തെ നിലയിൽ 



ഈ സാധനത്തിനെ പഠിപ്പിക്കാൻ 
ഞാൻ കരാരെടുത്തിരിക്കുന്നു 
എന്നതായിരുന്നു നാട്ടിലെ 
പ്രധാന ഫലിതം 
ഒരു സ്ത്രീയായിരുന്നു എനിക്ക് മുൻപ് 
ഈ ധീര കൃത്യം ചെയ്യാൻ പുറപ്പെട്ടത് 
എന്നിട്ട് പരാജയം സമ്മതിച്ച് 
സ്ഥലം വിട്ടു 



ആ സ്ത്രീയ്ക്കും മുൻപ് 
ഒരു   പെൻഷങ്കാരൻ ഹെഡ് മാസ്റ്റർ 
അങ്ങനെ പലരും ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ട 
പഠിപ്പിക്കൽ ആണ് 
ഞാൻ കരാർ എടുത്തിരിക്കുന്നത് 


പഠിപ്പിക്കാമെന്ന് എൽക്കുമ്പൊൾ 
ഈ ചരിത്രമൊന്നും എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു 
ഇനിയെന്ത് ചെയ്യാനാണ് ?
ഒരാൾക്കും ഇതുവരെ അവനെ പഠിപ്പിക്കാൻ 
ഭാഗ്യമോ യോഗമോ ഉണ്ടായിട്ടില്ല 
ഓ, വേണ്ട . അവൻ പരീക്ഷകൾ പാസ്സാകുന്നുണ്ടല്ലോ 
അത് മതി , ഞാൻ കരുതി 
ഫീസിങ്ങു കിട്ടുമല്ലോ 



അതുമില്ല 
ചെറുക്കൻ മുന്നിൽ വന്നിരുന്നു പഠിക്കണം 
എങ്കിലേ ഫീസ്‌ കിട്ടുകയുള്ളൂ 
അവനെ പലർക്കും കാണാൻ തന്നെ 
യോഗം ഉണ്ടായിട്ടില്ല 
മാനഹാനി ധനനഷ്ടം ഫലം 
"ഇനി വരണ്ടാ " , എന്ന് 
ആ സ്ത്രീ പറയുന്നത് 
മാനഹാനി 
അയാൾ നോക്കീട്ടും നടന്നില്ല 
നാട്ടുകാർ പരിഹസിക്കും 
അന്നേരെ പറഞ്ഞതല്ലേ പോകണ്ടാന്ന് 
എന്നിട്ടെന്തായി ?
നാട്ടുകാരുടെ പരിഹാസം 
ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു 



ഏതായാലും ഞാൻ പറഞ്ഞ ദിവസം 
ഞാൻ പറഞ്ഞ സമയത്ത് 
ഞാൻ കയറി ചെന്നു 
ഞാൻ ചെല്ലുമെന്ന് അവനറിഞ്ഞിരുന്നോ 
എന്നെനിക്കറിയില്ല 
ഏതായാലും അവൻ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു 
വളരെ മര്യാദാ രാമനായി 
അവനെന്നെ സ്വാഗതം ചെയ്തു 
അവൻ അടങ്ങിയിരുന്നു പഠിക്കുകയും ചെയ്തു 
ആരുടെയെങ്കിലും കയ്യിൽ 
പത്ത് ചക്രം ഉണ്ടെങ്കിൽ 
അവരെ കുറിച്ച് മോശം അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന 
നാട്ടുകാരെ കുറിച്ച് 
എനിക്ക് ഒട്ടും മതിപ്പ് തോന്നിയില്ല 



അടുത്ത ദിവസം ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ 
അവനവിടെയില്ല 
അതിനടുത്ത ദിവസം ചെന്നപ്പോൾ 
അവനവിടെയില്ല 
ഞാൻ അവൻറെ മുറിയില അവനെ കാത്തിരുന്നു 
ഒരു മണിക്കൂർ 
രണ്ടു മണിക്കൂർ 
നാല് മണിക്കൂർ 
ഇരുൾ പരന്നു 
വഴിവിളക്കുകൾ പ്രകാശിച്ചു 
ഞാനാ മുറിയിൽ 
അവൻറെ മുറിയിൽ 
അവനെ കാത്തിരിക്കുകയാണ് 
എട്ടുമണി 
ഒൻപത് 
ഒൻപതര 
അവൻ വന്നു 
ലൈറ്റിട്ടു 
എന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ തുണികൾ 
ഊരിയെറിഞ്ഞ് 
നഗ്നനായി കട്ടിലിലേക്ക് വീണു 
എനിക്ക് മനസ്സിലായി 
എനിക്ക് മുൻപ് വന്നവരെ 
അവൻ എങ്ങനെയാണ് ഓടിച്ചതെന്ന് 
അവൻറെ അവഗണന 
അവൻറെ ധിക്കാരം 
ഇങ്ങനെയുള്ളവനെ ഞാനെങ്ങനെ പഠിപ്പിക്കാനാണ് 
ഒരു മാസത്തെ പോയിട്ട് 
ഒരു ദിവസത്തെ ഫീസ്‌ എനിക്ക് കിട്ടില്ല 
അവനകത്ത് കയറി ലൈറ്റ് ഇട്ടപ്പോൾ 
അവനെന്നെ കണ്ടതാണ് 
അവനെന്നോട് ഒരക്ഷരം മിണ്ടാതെ 
തുണിയഴിചെറിഞ്ഞു   
നഗ്നനായി കട്ടിലിലേക്ക് വീണു 
എന്ത് ധിക്കാരം 
എത്ര നിന്ദ്യമായ അപമാനിക്കൽ 
അത് വരെ ഞാൻ പഠിപ്പിക്കാൻ ചെന്ന സാറും 
അവനെൻറെ വിദ്യാർഥിയുമായിരുന്നു 
ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ വെറും ശത്രുക്കൾ മാത്രം  
എന്നിൽ ഒരേയൊരു ചിന്ത 
അവനെയും മോശമായ രീതിയിൽ അപമാനിക്കണം 
ഞാനെഴുന്നേറ്റു 
അവൻ കണ്ണടച്ച് ഉറക്കം നടിച്ച് കിടക്കുകയാണ്  
ലൈറ്റ് അണച്ചു 
വാതിലടച്ചു 
ഞാനും തുണിയൂരിയെറിഞ്ഞു 
അവനോടൊപ്പം നഗ്നനായി 
അവനെ പുണർന്നു കിടന്നു 
നല്ല കിളുന്ന് ഇറച്ചി 
നല്ല സ്വാദ് 
അവൻ എതിർത്തില്ല 
അവൻ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നു 
എൻറെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവനുണർന്നില്ല 
ഞാനുറങ്ങിപ്പോയി 
രാവിലെ മൂന്നരയായപ്പോൾ ഞാനുണർന്നു 
ഞാനെവിടെയാണ് കിടക്കുന്നതെന്നും 
കട്ടിലിൽ എന്നോടൊപ്പം ആരാണെന്നും ഓർമ്മ വന്നു 
അവസാന അവസരം 
ഇനി കാണുകയുണ്ടാവില്ല 
ഇനിയൊരവസരം കിട്ടുകയുണ്ടാവില്ല 
ചെറുക്കനാണെങ്കിൽ  നല്ലോന്നാന്തിരം ഉരുപ്പടി 
തള്ളേടെ മൊതല് തന്നെ 
തള്ളേടെ ഫൊട്ടൊസ്റ്റാറ്റ് തന്നെ 
തള്ളേടെ പ്രായത്തിൽ നിന്ന് 
ഇരുപത് കുറച്ചാൽ 
അന്ന് തള്ളയെങ്ങനെ ഇരുന്നെന്നറിയാൻ 
ചെറുക്കനെ കണ്ടാൽ മതി 
ഞാനൊരു പിടിയൂടെ പിടിച്ചു 
ഒടുക്കത്തെ പിടിയല്ലേ 
നല്ലോണം തന്നെ പിടിച്ചു 


ആറുമണിക്ക് എഴുന്നെറ്റു 
അവനുമെന്നോടൊപ്പം എഴുന്നെറ്റു 
ബാത്ത് റൂമിൽ അവനുമെന്നോടൊപ്പം വന്നു 
അവനുമെന്നോടൊപ്പം കുളിച്ചു 
അവനുമെന്നോടൊപ്പം ഡ്രസ് ചെയ്തു 
ഞാൻ ചെന്ന് മേശയുടെ അടുത്തിരുന്നു 
അവൻ പുസ്തകവും ബുക്കുമായി അടുത്ത് വന്നിരുന്നു 
മൂന്നു വർഷങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് കടന്നു പോയി 
മൂന്നു വർഷങ്ങൾ ഞാനവനെ പഠിപ്പിച്ചു 
അതിനേക്കാൾ 
മൂന്നു വർഷങ്ങൾ ഞാങ്ങളൊന്നിച്ചു ജീവിച്ചു 
രാഹുൽ , അതായിരുന്നു അവൻറെ പേര്  

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ