ഒരായിരം രാവുകളുടെ തപം

ഒരായിരം രാവുകളുടെ തപം 
ഇന്ന് സഫലമായി 
ഒരായിരം രാവുകൾ 
തീ തിന്ന ഒരായിരം രാവുകൾ 



തുടങ്ങിയത് 
ഏതൊരു സ്വവർഗാനുരാഗവും പോലെ 
അവൻറെ മാധുര്യം നിറഞ്ഞ 
ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകളിലെ 
ഒരു കള്ള ചിരിയിൽ നിന്നാണ് 
പാകമായ ഒരു ഫലം പോലെ 
അവൻറെ ചുണ്ടുകൾ 
എന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു 
ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്നു 
എല്ലാ സ്വവർഗാനുരാഗികളെയും പോലെ 
ഞാനവനു ചുറ്റും നടന്നു 
ചിരിച്ചു 
പരിചയപ്പെട്ടു 
സംസാരിച്ചു 
വേർപിരിയാൻ ഇഷ്ടമില്ലാതെ 
കൂടെ നടന്നു 
തരം കിട്ടിയപ്പോൾ 
അവൻറെ ശരീരത്തിൽ ചേർന്നു നിന്നു 
ആരും ശ്രദ്ധിക്കാനില്ലാതിരുന്നപ്പോൾ 
അവനോടെൻ ഹൃദയം തുറന്നു 
ആദ്യം അവൻ എതിർത്തു 
പിന്നെ അവൻ കുറെ നേരം ആലോചിച്ചു 
ഇഷ്ടമായിരിക്കാം; ഒന്നും സമ്മതിക്കില്ലെന്നായി അവൻ 
ഞാൻ സമ്മതിച്ചു 
യൂറിനലിൽ അവൻ കയറിയപ്പോൾ ഞാനും കയറി 
അവനാദ്യം എതിർത്തു 
ആരും കാണില്ല ; ആരും അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ 
അവൻ നിശ്ശബ്ദനായി 
ആ നേരത്ത് ആ യൂറിനലിൽ ആരും വരാനില്ലെന്ന് 
അവനുമറിയാമായിരുന്നു 
അവൻറെ പാൻസിൻറെ സിബ് തുറന്നത് ഞാനാണ് 
ഒരു പെൻസിൽ പോലെ അത് നീണ്ടു നിന്നു 
ഞാൻ നിലത്ത് കുന്തിച്ചിരുന്നു 
ഐസ് സ്റ്റിക്ക് തിന്നുമ്പൊലെ 
അവൻറെ ഐസ് സ്റ്റിക്ക് ഞാൻ വായിൽ വെച്ച് 
മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ആക്കി 
അത് അലിഞ്ഞ് 
എന്റെ വായിൽ വീണു 
ഞാനത് തിന്നു 
അവൻ പിന്നെയൊന്നും സമ്മതിച്ചില്ല 
അവൻ വന്ന കാര്യം സാധികാതെ 
ഓടി പുറത്തിറങ്ങി 
ചുറ്റും പകച്ചു നോക്കി 
ആരെങ്കിലും കണ്ടുവോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു 
അവന് 



പിന്നീടൊരിക്കലും അവൻ അടുത്ത് വന്നില്ല 
അവൻ സംസാരിച്ചില്ല 
അവൻ സൗഹൃദം കാട്ടിയില്ല 
അവൻ എപ്പോഴും വഴി മാറി നടന്നു
അടുത്ത കാലത്ത് അവനെ കാണാറില്ലായിരുന്നു 
അവനെ മറന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു 
ഇന്ന് അപ്രതീക്ഷിതമായി അവനെ വീണ്ടും കണ്ടു 
മുഖാമുഖം 
വെറുതെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു 
വേറെ അർത്ഥത്തിൽ എടുക്കേണ്ട 
വെറുമൊരു ഷേക്ക്‌ ഹാൻഡ് 
ഞാൻ ചിരിച്ചു 
അവനും ചിരിച്ചു 
"പഴയൊരു പ്രോമിസ് ഉണ്ട് "
"മറന്നില്ലേ, അത് ?"
"മറക്കാൻ പറ്റുമോ?"
അവൻ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു 
"സൗകര്യം ഉണ്ടോ? ഞാൻ വരാം "
അങ്ങനെ ഇന്ന് ഞാൻ അവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി 
അവനെനിക്ക് മാധുര്യം നിറഞ്ഞ കുറേ നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചു